Κυριακή 11 Μαρτίου 2012

Καουμπόικο

Ο ήλιος έγερνε στη δύση όταν ο Άβερελ ΓΑΠ Ντάλτον έμπαινε στο city of Athens. Η σκόνη από την έρημο της Ελευσίνας, καθισμένη βαριά στο καπέλο του, έκανε τα μάτια του καουμπόυ σκοτεινά σαν τη νύχτα του Γκραν- Κάνυον.
Εκείνη τη στιγμή η φωτογραφία του κάουμπόυ στη διαφήμιση του Marlboro δάκρυσε. Ήταν ένα σημάδι του πεπρωμένου για τον Άβερελ. Εκείνος έδεσε το γέρικο κουρασμένο άλογό του έξω από τα Mac Donald's  και τράβηξε δυτικά... (μουσική: "Born in the USA").
Στο βάθος ακούστηκε ένα τρένο να σφυρίζει τρεις φορές. Η Πατησίων street ήταν άδεια. Μόνο μια μορφή στεκόταν ακλόνητη στο ύψος της Αμερικής square και περίμενε...
Όλος ο κόσμος είχε κλειστεί σπίτι του... Ο τρόμος βασίλευε στην πόλη... Όλοι έβλεπαν Παπακαλιάτη.
Ο ήχος που άφηναν τα σπιρούνια του Άβερελ σταμάτησε απότομα. Οι δυο άντρες κοιτάχτηκαν αντιμέτωποι:
- Ποιός είσαι ξένε και τι ζητάς σε αυτή την πόλη;
- Πτέραρχος ΓΑΠ επιτελάρχης του ΔΝΤ.
- Τα τσακάλια ζουν στην έρημο ξένε...
- Πέτα το πιστόλι φίλε και ακολούθα με... Βρες και ένα άλογο... Ο δρόμος για το στρατηγείο της Τρόικα είναι μακρύς.
- Ποτέ τσακάλι! Θα μετρήσεις μέχρι το 7 και εγώ μέχρι το 10... Και όποιος τραβήξει πρώτος...
- Ο Άβερελ ΓΑΠ Ντάλτον πρόλαβε να μετρήσει μέχρι το 6.98. Αυτό ήταν το τελευταίο του λάθος. Όλες οι σφαίρες του άλλου τον βρήκαν κατάστηθα... Ο Άβερελ έπεσε στο χώμα και ψιθύρισε τα τελευταία του λόγια...
- Τουλάχιστον, να μη χαθεί το κόμμα του μπαμπά μου, να μπορούμε να συνεχίσουμε να κάνουμε κουμάντο...

THE END

--------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Πειραγμένο κείμενο από Στάθη (νομίζω από τις κυριακάτικες ιστορίες).

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου